cf. Սուտակասպասու;
սուտակասպաս լինիմ, cf. Կեղծաւորանամ.
κέρκωψ (իբրու շարժող զձետ. պոչ խաղցընօղ ). κόλαξ caudatus, astutus, versutus, fraudulentus, adulator, assentator. Որ սուտակ սպաս առնէ այլում, որ չնորհուկս բարբառի. քծնօղ. շողոքորթ. մարդելոյզ. մարդահաճոյ. կեղծաւոր. հրապուրիչ. պատրօղ.
Բանք սուտակասպասաց կակուղ են։ Սուտակասպասն լեզուաւ. (յն. մի բառ γλωσσοχάριτων lingau blandiens. (Առակ. ՟Ի՟Զ. 22։ ՟Ի՟Ը. 23։)
Ի սուտակասպաս բարեկամէ եւ յերկխօսէ զգոյշ լեր. (Սիր. ՟Զ. 13։)
Զայր չոյտ եւ զշողոմարար եւ սուտակասպաս։ Առեալ զհրապուրական թուղթս սուտակաս պասաց ոմանց. (Խոր. ՟Բ. 57։ ՟Գ. 60։)
Եւ ոչ ի սուտակասպասից պատրեցաւ. (Ոսկ. եփես.։)
Մինչեւ յե՞րբ ոչ հասեր ի վերայ խաբօղ սուտակասպասից. (Մագ. ՟Ծ՟Բ։)
Ոմանց սուտակասպաս չարախորհաց. (Արծր. ՟Ա. 14։)
ՍՈՒՏԱԿԱՍՊԱՍ ԼԻՆԵԼ. Կցկցել բանս ստութեան ըստ սովորութեան սուտակասպաս արանց. սուտակասպասել.
Իբրեւ չէրուրուք ընդ նմա բանս եդեալ, նա յանձնէ սուտակասպաս լինէր. (Եղիշ. ՟Գ.)
Եկեալ առ հերովդէս՝ սուտակասպաս լինէին. (Ոսկ. գծ.։)